Leonardo is langs geweest

Net ons laatste Portugese avondmaal afgesloten, heerlijk broodje pindakaas op ons eigen terrasje. Nu alvast koffers inpakken, morgenochtend aatste keer sportschool en dan moeten we om 12u het appartement uit zijn. Onze vlucht vanuit Lissabon gaat pas om 22.00. Gelukkig kunnenwe gewoon bij zwembad blijven tot we weggaan. Dan kunnen we nog douchen in apart gebouw en nemen we afscheid van Vitor's.

Hersenen op rust

Op een bedje in de zon, binnenkant van je oogleden of een goed boek bekijken. Dat lukt best wel een poosje... Maar na een paar dagen niets doen krijg ik toch last van het onrust virus en wil wat doen. Het dageljkse tochtje naar een stadje of supermarkt is dan niet meer genoeg. Gelukkig is ons programma daarop aangepast. Dit was de voorlaatste dag nietsen. En om de herinnering levend te houden, hierbij de beelden:

Trainen als Christiano

Dinsdag begonnen in de sportschool van Portimao, vandaag de 2 e training. En morgen? Als we het spierpijnnivo van ons laat spreken, dan slaan we dagje over... Het valt niet mee, te voelen welke spieren je allemaal nooit gebruikt.

Vitor's Village Resort

Niets mis mee, ons onderkomen voor 7 dagen. Het eindpunt van ons minirondreisje Portugal. Ons dagritme zal bestaan uit: Op tijd op en sporten in de lokale sportschool olv Jazz, dan brunchen, een paar uur luieren en lezen bij het zwembad en dan afsluiten met een bezoek aan een stadje in de omgeving.

De thuisblijvers vliegen ook uit

Vito moest nog ff gedag zeggen tegen zn grote vriend..

Laatste dagje Lissabon

Zo, we zijn weer terug in hotel. Hele dag onderweg geweest met metro, prima systeem, schoon, snel maar net zo warm en benauwd als buiten.

Overal is er wel iets wat Jazz is.

Benfica

Wie is dat? Vroeg Jazz toen ik hand in hand met de Portugese topper van weleer stond.

Leuk stadion Benfica.

Ze smelten de straten

Sightseeing en Shoppen, dat was het thema van 2 dagen Lissabon. Maar van sightseeing is weinig gekomen door te hoge temperaturen. Vandaag tikte het bijna de veertig aan. We komen net terug uit de binnenstad, daar was het om 21:30 nog 32*C. We begonnen gisteren onze tour op de Marques de Pombalplein, het vrijheidsplein. Hierna over de Avenide da Liberdade richting binnenstad.

Natuurlijk begint de dag met koffie, helaas geen Starbucks dit keer.

Dan kan het shoppen beginnen. Speciaal voor Annelies hebben ze in Lissabon honderden lekkere bakkertjes, met etalages vol brood en lekkere hapjes. Maitre PAUL is haar favoriet.

Jazz mocht schoenen kopen en twijfelde heel lang maar is nog steeds blij met haar keuze.

Wat heb ik toch een slimme zoon

Gisterochtend in Lissabon aangekomen, de auto in de garage bij hotel neergezet en de stad in gegaan. Tijdens vertrek no even de rugzak leeg gemaakt en op pad. Maar zonder ipad. Deze was onbedoeld op de garagevloer achtergebleven. Savonds terug in hotel, ff blog bijwerken, WAAR is ipad? Beetje paniek, zoeken op kamer, parkimg, buiten en op plekken waar we waren gewest. Niets. Dan maar met Vito bellen. Hij en Mandy zijn een paar uurtjes bezig geweest van alle sites de wachtwoorden te veranderen en berichtjes naar Ipad sturen. Ook zou deze gewist worden als er met internet contact kwam. Maar ja, dat slaapt niet zo lekker. Vanochtend na het drama ontbijt bleek de ipad gisteren al te zijn gevonden, waren ze vergeten in het hotel! Bedankt voor het vinden, maar..... Vito en Mandy zijn tot diep in de nacht bezig geweest, wat heb ik toch een slimme zoon!

Niets Nice te melden

Bij 'Ollanders in PorTUUgall

casa Japonese is een klein paradijsje zo'n 10 km van de stad Caldas da Rainha en is opgezet door een haags stel, welke 4 jaar geleden hun eigen "Ik Vertrek" gerealiseerd hebben. Samen met hun 2 zoontjes van 8 en 5 wonen ze in een mini-vakantiepark, en het loopt als een trein, volgens eigenaar Bert, "eigenlijk al vanaf het begin". Zo'n 100 km boven Lissabon en 150 km van Porto, 20 km vanaf de kust, zijn er altijd wel mensen onderweg welke iets anders willen dan een stadshotel. Een oase van rustbin een vallei, tussen kleine boerenbedrijven. Ons appartement heeft eigen terras, en toen we vanochtend aankwamen voelde ik me direct thuis(niet zo moeilijk na zo'n nacht bij Ma Flodder).

Nu liggen we heerlijk te chillen bij het zwembad. In de zon Uit de zon tis namelijk onhollands maar Portugees heet.

Man Man Man

Daar worden we niet vrolijk van ! Gisteren appartement in Figuira da Foz geboekt voor 2 nachten, helaas was dit met de Franse slag schoongemaakt. Het leek allemaal prima, een ruim appartement, 100 m van het strand. Maar daar aangekomen ging het al mis, ze spraken alleen Frans en met mijn Papa fumes un pipe verstand begreep ik dat het oveboekt was. Ik bellen met Booking en 10 min later werd ik door de oma van Brigitte Bardot teruggebeld dat het een misverstand was en dat we welkom waren. We kregen als compensatie nog een stuk overgebleven chocoladetaart, haar kunstgebit zat er nog aan vast.

Het leek ok, en omdat we al weggereden waren bij de boeking van de dag in Coimbra, dat was een minihut aan de rjksweg, waren we er ook wel klaar mee om nog een keer weg te gaan. Maar al snel bleek dit vergissing. Oma had tot ons telefoontje haar 99ste verjaardag geviert in het appartement, moest nog snel haar kasten met vergeeld ondergoed weghalen en klaar was het voor de rijke gasten uit Nederland. Brr, Annelies heeft eerst wat schoongemaakt maar dat was onbegonnen werk. Ze heeft de hele rijd stil op een hoekje vande bank gezeten. Ik ben boodschappen gaan doen en heb voor Liessie een lakenset gekocht. Ze was er reuze blij mee, want andes had ze vast staand geslapen. Het was reuze gezellig in Oma's bedstee, de stoffige bejaardengeur werd steeds sterker.

Het dak van Portugal

Helaas was Jazz nog niet echt fit vandaag, dus de geplande wandeltocht hebben we afgezegt. Dan maar met de auto een mooie rit gemaakt, van ons verblijf in Melo naar het Dak van Portugal in Torre. Hier is de hoogste berg van Portugal, 1993 meter. De rt er naartoe ging over kleine slingerweggetjes, met zo hier en daar, vooral hier, stijging van zo'n 10%. Maar goed, de huurauto is pas 3000km en 2 maanden oud, die kan wel wat hebben. Na 912 bochtjes kwamen we aan bij Torre, hier staan de overblijfselen van een NAVO radarstation.

Meestal is de plek in de winter prima te gebruiken voor wintersport, maar nu stata de skilift er werkeloos bij.

Hierna terug naar ons verblijf Quinta das Cegonhas, Lies en ik chillen bij t zwembad, Jazz film kijkne vanaf haar bedje. De fotos zijn van ons ontbijt vanochtend in de ontbijtzaal.

00 We moeten nog ca 325!km tot aan Lissabon waar we vrijdag tm zondag zijn. Morgen de eerste 100 km, vanavond een hotelletje zoeken in omgeving Coimbra-Lousa-Tomar.

Meal or No Meal

Als de eigenaar van de camping de kok is ... Smullen van lokaal gerecht Rijst met Inktvis. De meisjes smullen van patat met kroket:).

En wie zit er te smullen ?

Ook de Portugese bonensoep was heerlijk.

Route to Nowhere

Na een onrustige Portugese nacht met zingende, toeterende, dansende en waarschijnlijk ook kotsende Portugezen kwam daar vanochtend vroeg ook een halfzieke Jazz bij. Wat jullie kunnen in Indonesie, kan ik in Portugal! Gelukkig valt het mee en blijft ze overeind met paracetamol. Vanochtend de huurauto opgehaalt, natuurlijk waren we afgezt door de taxi op de verkeerde lokatie. Maar gelukkig was de dame van Sixt goed gemutst, en regelde dat we ter plaatse een auto meekregen. Hierna was het 2,5 uur rijden van Porto naar Melo, vlakbij Viseu, aan de voet van de Serra de Estrala. Zo'n 25 minuten vanaf de snelweg kom je toch echt in "The Middle of Nowhere".

Dit is ons uitzicht vanuit ons verblijf in The Middle of Nowhere over het prachtige landschap van "The Middle of Nowhere". We zitten bij glamping Cegonhas, een oude boerderij welke 21 jaar geleden gekocht is door een Brabants stel en prachtigbij verbouwd tot camping, appartementen en restaurant. Het is verre familie van John de Mol, jaren later bleek dit een prima concept voor een tv programma....

Lies en ik zitten heerlijk op ons balkon, beetje lezen en tikken, Jazz ligt te herstellen. Straks eten bij onze gastheer, Portugese rijst met Intvis, wat een lekkernij, tenminste voor mij....haha, en de meiden gaan aan de kroketten!

From Hero to Zero?

Na een drukke dag in het Geres park op tijd terug voor de Finale. Helaas voelt Jazz niet lekker, maar gedraagt zich als hero om toch de finale op een van de overvolle pleinen te kunnen zien. We lopen wat rond als de wedstrijd begint. Helaas moet, net als Ronaldo, ook Jazz met een vroege wissel naar de kant. De eerste helft afgekeken inrestaurant, helaas was zelfs de reservebank teveel voor Jazz. Dus terug naar hotel waar we geen livestream konden vinden. De 2e helft via Facetime met Vito gezien. Hij had zijn telefoon voor de tv gezet. Na de wedstrijd was het tot diep in de nacht groot feest.

Geres National Park

Eerst maar se fotos, morgen het verhaal

De wolvenval, en hoe ze in Portugal tot de jaren vijftig wolven vingen. Deze kwamen in grote getalen voor op het Iberisch schiereiland. Tegenwoordig nog ca 300 inPortugal en 3000 in Spanj.

Liever een nep-Ronaldo dan een echte Johnnie .. of toch maar niet

Tour d'Oporto

Wat zijn we toch blij met ons eigen landje, zo heerlijk rollator vlak. De oudjes van Porto hebben of wielrennerskuiten of komen nooit meer buiten. Alleen de weg langs de rivier is redelijk vlak, maar de rest zou zomaar een prima bergetappe on de Tour zijn.

Vanochtend eerst maar s op shirtjesjacht, we willen morgenavond toch geen nepsupporters zijn. Maar helaas net als gisteren, geen Portugal tricot meer te koop. Het voetbalstadium dat we een voetbalstadion konden verlaten zonder shirt mee te nemen is allan voorbij, beter gezegt, nooit gehad. Dus thuisblijver, welke is leukste?

Smiddags met antieke tram naar het strand en ff heerlijk chillen. Lies nam dat wel heel serieus.

De terugweg zouden we per bus doen, maar ja, de taxi's zijn prima te betalen, dus de meiden wachten op de bus, maar ik regel de taxi. Ze wilden toch graag instappen. Ik had ze uitstappen voor de deur van de Porto shopping mall toegezegd!

Savonds op tijd ergens wat eten, morgen staat om 8 uur de Jeep klaar. Een dagje vol natuur en activiteiten.

Uitverkocht?

Voor zondagavond moeten we toch in Portugese outfit, maar helaas geen groen shirt meer te koop. We gaan zo speciaal naar het Porto stadion, misschien daar nog. Vanochtend om zes uur wakker gemaakt door de city-meeuwen. Schreeuwend boven het dak en soms op ons dakraam. Bijna alle Ssen gehad voor vandaag.